Newsletter
Nederlands onderaan
I. Service des
Urgences – Site Brien
Un
service en détresse, une direction qui reste sourde !
La situation que vivent nos collègues des Urgences du site Brien est plus critique que jamais. Pas moins de 12 infirmier.e .s ont démissionné depuis le début de l’année 2025, et d’autres départs sont malheureusement encore à prévoir au vu des conditions de travail déplorables qui sont vécues sur le terrain. Les soignants qui restent viennent travailler la peur au ventre ; ils sont traqués, un climat hostile s’y est progressivement installé. Le travail réalisé est passé au peigne fin, et, au moindre petit écart la plainte est directement relayée à la direction. Les sanctions tombent sans ménagements ; il n'y a plus aucune place à la communication, au dialogue,…
Malgré les nombreuses alertes lancées depuis au moins deux ans, à différents niveaux, la direction persiste dans sa politique de l’autruche laissant volontairement la santé mentale de son personnel se dégrader de jour en jour. Ce manque total de réaction appropriée est irresponsable et met gravement en danger la sécurité des patients.
Si rien n’est fait de toute urgence,
nous
redoutons que la prochaine étape soit la fermeture pure et simple du
service, faute de personnel
suffisant pour garantir des soins sûrs et de qualité.
Nous
exigeons des actes immédiats : il en va de la survie du
service !
Assez
de mépris, il est temps d’agir !
II. Service de Revalidation site HORTA : Unité 85 – Assez de mépris, place au respect !
Au sein de l’unité 85 de notre institution, la situation est devenue plus que préoccupante. Deux assemblées générales du personnel et une rencontre avec la direction ont déjà eu lieu. Le constat est sans appel : la tension continue de monter, et les plus vives inquiétudes du personnel restent sans réponse claire.
Les revendications des collègues sont légitimes : forcer des soignants à aller travailler dans d’autres services de la revalidation, des horaires imposés et inadaptés, des difficultés à prendre ses congés… La hiérarchie exige toujours plus de flexibilité, sans jamais prendre en compte l’impact sur la santé des travailleurs, sur la qualité des soins aux patients et sur l’équilibre entre vie privée et vie professionnelle.
Pire
encore, la direction ignore les départs de collègues qui
travaillent au CHU Brugmann depuis au moins 15 ans. Il y a une
véritable fuite des cerveaux qui s’organise, entraînant une perte
de compétences précieuses de plus en plus difficilement
remplaçables. Ce manque de considération envers les travailleurs
n’est pas sans conséquence : il met en péril la continuité, la
sécurité et la qualité des soins.
Nous exigeons l’ouverture
immédiate d’un véritable
dialogue social, la fin
des pratiques autoritaires,
et la mise
en place de conditions de travail dignes et respectueuses.
Sans le personnel, pas de soins !
III. L’effet concret des mesures « Arizona » sur votre pension !
Lien vers l’article ici
Un pension décente ? Pour le ministre des Pensions Jan Jambon (N-VA), elle est réservée à celles et ceux qui présentent une carrière exemplaire. En cas de coup dur, de période non travaillée, la sanction tombe : une pénalité financière s’appliquera sous la forme d’un malus : le « Malus Jambon ».
La réforme des pensions du gouvernement Arizona, pilotée par Jan Jambon, semble taillée sur mesure pour les privilégiés de la vie. Seules les personnes qui, tout au long d’une longue carrière, exercent un emploi exigeant sans rencontrer d’obstacle significatif, s’en sortent relativement bien.
Or, une immense majorité des travailleuses et travailleurs ne correspondent pas à cet idéal. Et ce sont eux qui en paieront le prix fort. Les personnes travaillant à temps partiel — souvent des femmes avec des droits à la pension modestes — risquent particulièrement de faire les frais de cette nouvelle pénalité. Toute personne qui prend sa retraite anticipée (avant l’âge légal) sera lourdement sanctionnée financièrement par le Malus Jambon.
Un exemple concret
Rita tombe des nues lorsqu’elle consulte le site mypension.be début 2025. Elle vient de fêter ses 60 ans et, après 41 années de travail à mi-temps comme aide-ménagère, elle espérait pouvoir bénéficier d’une retraite bien méritée. Sa date de départ la plus proche est repoussée de mai à juillet 2029 — un report qu’elle accepte. Mais c’est la nouvelle pension malus qui lui donne un véritable choc : sa pension légale est amputée de 8 % (soit 4 fois 2 %), puisqu’elle prendrait sa retraite en 2029, soit quatre ans avant l’âge légal de 66 ans.
Interloquée, Rita s’adresse au Service fédéral des pensions (SFP). C’est là qu’elle découvre que son cancer du sein, diagnostiqué à 50 ans, lui coûte aujourd’hui très cher. Elle ne répond pas à l’exigence d’«emploi effectif » et ne peut donc pas partir en retraite anticipée sans se voir appliquer le malus. Selon l’accord de gouvernement, les périodes de maladie ne sont pas prises en compte comme «travail effectif ».
Rita n’a pas les moyens d’assumer une pension anticipée avec malus. D’après les dernières estimations du SFP, sa pension sans malus s’élèverait à peine à mille euros brut par mois. Pour éviter la pénalité financière, elle devra travailler jusqu’à 65 ans — soit trois années de plus que ce qu’elle avait envisagé, c’est la douche froide !
Des conditions strictes
8 % des travailleurs masculins et pas moins de 25 % des travailleuses seront victimes du « Malus Jambon ».
Existe-t-il des exceptions à cette sanction ? Oui, mais elles sont extrêmement rares. Pour échapper au malus en cas de pension anticipée, il faut pouvoir justifier en
moyenne de 45 années de travail à mi-temps effectif. Or, selon l’accord de gouvernement, les périodes d’inactivité involontaire — comme la maladie ou le chômage temporaire — ne comptent pas comme « emploi effectif ». Ainsi, une personne ayant travaillé toute sa carrière à temps partiel mais ayant connu un arrêt maladie, comme Rita dans notre exemple, subira une perte financière importante liée au « Malus Jambon ».
Un produit de luxe
Le « Malus Jambon » est socialement injuste à bien des égards :
Il transforme la pension anticipée en un produit de luxe. Seules les personnes aisées ou bénéficiant d’une pension complémentaire confortable peuvent encore se le permettre. Les autres sont exclues.
Il pénalise surtout les femmes, qui travaillent plus fréquemment à temps partiel.
Il ne tient aucun compte des inégalités face à l’espérance de vie en bonne santé. Chez les hommes peu diplômés, elle n’est en moyenne que de 62 ans, chez les femmes de 61 ans. Ces travailleurs et travailleuses profiteront donc moins longtemps de leur pension — quand bien même ils ont commencé à travailler jeunes. Leur imposer de travailler jusqu’à 66 ou 67 ans est profondément injuste.
Les personnes qui ont connu la maladie sont doublement sanctionnées : par la vie, puis par le gouvernement. .
Le « Malus Jambon » ignore les longues carrières. Une personne ayant commencé à travailler à 18 ans et totalisant 45 ans de carrière (avec des périodes assimilées) à 63 ans se voit quand même pénalisée. C’est l’âge légal de 66 ans (67 à partir de 2030) qui fait foi, pas la durée de la carrière. À l’inverse, celles et ceux qui ont étudié longtemps et arrivent à l’âge de la retraite avec une carrière incomplète sont automatiquement exemptés du malus. (c’est vrai mais elles n’auront pas non plus 45/45 ème).
En résumé, le « Malus Jambon » défie toute logique !
IV. Grève et mobilisation syndicale d’ampleur ce 14 octobre prochain !
Le front commun syndical, la FGTB, la CSC et la CGSLB appelle à une journée de mobilisation le mardi 14 octobre 2025, avec une grande manifestation nationale prévue à Bruxelles.
Cette action s’inscrit dans le cadre de l’opposition ferme et déterminée aux politiques menées par le gouvernement De Wever (coalition Arizona), notamment sur la réforme du chômage, le malus pension, le mépris croissant envers la concertation sociale,… L’objectif est clair : faire entendre notre refus d’un modèle antisocial qui sacrifie les plus fragiles et attaque les droits collectifs durement acquis.
La manifestation du 14 octobre s’annonce massive ; elle marquera une étape importante dans le combat que nous menons ensemble pour des droits sociaux justes, une sécurité sociale solidaire et une pension digne pour toutes et tous.
Parce que ce sont nos droits, notre avenir et notre dignité qui sont en jeu : soyons nombreuses et nombreux à faire grève et à descendre dans la rue le 14 octobre !
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Spoed – Brien
Een dienst in nood, een directie die doof blijft!
De situatie op de dienst spoed is kritieker dan ooit. Sinds begin 2025 hebben maar liefst 12 verpleegkundigen ontslag genomen en gezien de erbarmelijke arbeidsomstandigheden zijn er helaas nog meer vertrekken te verwachten. De zorgverleners die nog overblijven, komen met angst in hun hart naar hun werk; ze worden nauwkeurig in de gaten gehouden en er is geleidelijk een vijandig klimaat ontstaan. Wat ze doen onder de loep genomen en bij het minste of geringste wordt een klacht direct doorgegeven aan de directie. Sancties worden zonder pardon opgelegd; er is geen ruimte meer voor communicatie, dialoog, ...
Ondanks de vele waarschuwingen die sinds minstens twee jaar op verschillende niveaus zijn gegeven, blijft de directie haar kop in het zand steken en laat ze de geestelijke gezondheid van haar personeel met opzet van dag tot dag verslechteren. Dit totale gebrek aan gepaste reactie is onverantwoord en brengt de veiligheid van de patiënten ernstig in gevaar.
Als er niet onmiddellijk iets wordt ondernomen, vrezen we dat de volgende stap de volledige sluiting van de dienst zal zijn, bij gebrek aan voldoende personeel om veilige en kwaliteitsvolle zorg te garanderen. We eisen onmiddellijke maatregelen: het voortbestaan van de dienst staat op het spel!
Genoeg minachting, het is tijd om te handelen!
II. Revalidatiedienst HORTA:
Afdeling 85 – Genoeg minachting, tijd voor respect!
Op de dienst 85 van ons ziekenhuis is de situatie meer dan zorgwekkend geworden. Na twee algemene personeelsvergaderingen en een ontmoeting met de directie is de conclusie is duidelijk: de spanning blijft oplopen en de grootste zorgen van het Onze collega's hebben legitiem eisen : zorgverleners dwingen om in andere revalidatiediensten te gaan werken, opgelegde en ongeschikte werktijden, moeilijkheden om verlof op te nemen... De hiërarchie eist steeds meer flexibiliteit, zonder ooit rekening te houden met de gevolgen voor de gezondheid van de werknemers, de kwaliteit van de patiëntenzorg en het evenwicht tussen privéleven en beroepsleven.
Erger nog, de directie negeert het vertrek van collega's die al minstens 15 jaar in het UVC Brugmann werken. Er is een echte braindrain aan de gang, waardoor waardevolle vaardigheden verloren gaan die steeds moeilijker te vervangen zijn. Dit gebrek aan respect voor de werknemers blijft niet zonder gevolgen: het brengt de continuïteit, de veiligheid en de kwaliteit van de zorg in gevaar.
Wij eisen dat er onmiddellijk een echte sociale dialoog, een einde van de autoritaire praktijken en waardige en respectvolle arbeidsomstandigheden.
Zonder personeel geen zorg!
III. De “Arizona”-maatregelen op uw pensioen worden concreet!
Link naar het artikel ici
Een fatsoenlijk pensioen? Voor minister van Pensioenen Jan Jambon (N-VA) is dat voorbehouden aan wie een voorbeeldige loopbaan heeft. Bij tegenslag, bij een periode zonder werk, volgt de straf: een financiële sanctie in de vorm van een malus: de “Malus Jambon”.
De pensioenhervorming van de regering Arizona, onder leiding van Jan Jampersoneel De pensioenhervorming van de regering van Arizona, onder leiding van Jan Jambon, lijkt op maat gemaakt voor de bevoorrechten in het leven. Alleen mensen die gedurende een lange carrière een veeleisende baan uitoefenen zonder noemenswaardige obstakels, komen er relatief goed vanaf.
De overgrote meerderheid van de werknemers voldoet echter niet aan dit ideaalbeeld.Zij zullen de prijs betalen. Deeltijdwerkers – vaak vrouwen met bescheiden pensioenrechten – lopen een bijzonder risico om de dupe te worden van deze nieuwe strafmaatregel. Iedereen die vervroegd met pensioen gaat (vóór de wettelijke pensioenleeftijd) zal financieel zwaar worden gestraft door de Malus Jambon.
Een concreet voorbeeld
Rita is totaal verrast wanneer ze begin 2025 de website mypension.be raadpleegt. Ze is net 60 geworden en na 41 jaar halftijds te hebben gewerkt als huishoudhulp, hoopte ze van een welverdiend pensioen te kunnen genieten. Haar vroegste pensioendatum wordt uitgesteld van mei naar juli 2029 – een uitstel dat ze aanvaardt. Maar het is de nieuwe pensioenmalus die haar echt afschrikt : haar wettelijk pensioen wordt met 8 % (oftewel 4 keer 2 %) gekort, omdat ze in 2029 met pensioen zou gaan, vier jaar voor de wettelijke pensioenleeftijd van 66 jaar.
Verbaasd wendt Rita zich tot de Federale Pensioendienst (FPD). Daar ontdekt ze dat haar borstkanker, die op haar vijftigste werd vastgesteld, haar nu veel geld kost. Ze voldoet niet aan de eis van “effectieve tewerkstelling” en kan dus niet met vervroegd pensioen gaan zonder dat de malus wordt toegepast. Volgens het regeerakkoord worden ziekteperiodes niet beschouwd als “effectieve tewerkstelling”.
Rita kan zich geen vervroegd pensioen met malus veroorloven. Volgens de laatste ramingen van de SFP zou haar pensioen zonder malus amper duizend euro bruto per maand bedragen. Om de financiële sanctie te vermijden, zal ze tot haar 65ste moeten werken – drie jaar langer dan ze had gepland. Dat is een koude douche!
Strenge voorwaarden
8 % van de mannelijke werknemers en maar liefst 25 % van de vrouwelijke werknemers zullen het slachtoffer worden van de ‘Malus Jambon’.
Zijn er uitzonderingen op deze sanctie? Ja, maar die zijn uiterst zeldzaam. Om bij vervroegde pensionering aan de malus te ontsnappen, moet men kunnen aantonen dat men
gemiddeld 45 jaar effectief halftijds heeft gewerkt. Volgens het regeerakkoord tellen periodes van onvrijwillige inactiviteit – zoals ziekte of tijdelijke werkloosheid – echter niet mee als ‘effectieve tewerkstelling’. Zo zal iemand die zijn hele carrière deeltijds heeft gewerkt maar een ziekteverlof heeft gehad, zoals Rita, een aanzienlijk financieel verlies lijden.
Een luxeproduct
De “Malus Jambon” is in veel opzichten sociaal onrechtvaardig:
• Het vervroegd pensioen wordt een luxeproduct. Alleen welgestelde mensen of mensen met een comfortabel aanvullend pensioen kunnen het zich nog veroorloven. De anderen worden uitgesloten.
• Het benadeelt vooral vrouwen, die vaker in deeltijd werken.
• Het houdt geen rekening met ongelijkheden in de gezonde levensverwachting. Bij laagopgeleide mannen is die gemiddeld slechts 62 jaar, bij vrouwen 61 jaar. Deze werknemers zullen dus minder lang van hun pensioen genieten, ook al zijn ze op jonge leeftijd begonnen met werken. Het is volstrekt onrechtvaardig om hen te verplichten tot hun 66e of 67e te blijven werken.
• Mensen die ziek zijn geweest, worden dubbel gestraft: door het leven en vervolgens door de overheid. .
• De “Malus Jambon” houdt geen rekening met lange loopbanen. Iemand die op 18-jarige leeftijd is begonnen met werken en op 63-jarige leeftijd een loopbaan van 45 jaar (met gelijkgestelde periodes) heeft opgebouwd, wordt toch gestraft. Het is de wettelijke leeftijd van 66 jaar (67 vanaf 2030) die geldt, niet de duur van de loopbaan. Omgekeerd worden personen die lang hebben gestudeerd en op pensioengerechtigde leeftijd komen met een onvolledige loopbaan automatisch vrijgesteld van de malus. (Dat is waar, maar zij krijgen ook geen 45/45e).
Kortom, de “Malus Jambon” tart elke logica!
IV. Staking en grote vakbondsactie op 14 oktober!
Het gemeenschappelijk vakbondsfront, het ABVV, het CSC en het CGSLB roepen op tot een actiedag op dinsdag 14 oktober 2025, met een grote nationale betoging in Brussel.
Deze actie kadert in een krachtig en vastberaden verzet tegen het beleid van de De Wever regering (coalitie Arizona), met name op het vlak van de hervorming van de werkloosheid, de pensioenmalus, de toenemende minachting voor het sociaal overleg, ... Het doel is duidelijk: dit asociaal model dat de meest kwetsbaren opoffert en de moeizaam verworven collectieve rechten aantast moet bevecht worden.
De betoging van 14 oktober belooft grootsl te worden en zal een belangrijke stap zijn in onze gezamenlijke strijd voor rechtvaardige sociale rechten, een solidaire sociale zekerheid en een waardig pensioen voor iedereen.
Omdat het om onze rechten, onze toekomst en onze waardigheid gaat: laten we samen taalrijk staken en op 14 oktober de straat opgaan!
